ដេកមិនលក់សោះ

   សួស្តីអ្នកអានជាទីស្រលាញ់ ថ្ងៃនេះពេលនេះ ម៉ោងប្រហែល 1 រលង អធ្រាតហើយ ខ្ញុំគេងមិនលក់ទេ ។ ដេកយប់ៗជ្រៅណាស់ ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ ថ្ងៃខ្លះម៉ោង 1 យប់ ថ្ងៃខ្លះ ម៉ោង 2 ហួសទៅដល់ម៉ោង 3 យប់ក៏មានដែរ  ។ ហមម ប្រហែលមកពីខ្ញុំគិតច្រើនពេកហើយមើលទៅ បានជាយប់ឡើងដេកមិនសូវបានសោះ ហើយបើនិយាយពីព្រឹលឹមវិញ ពេលងើបមកក៏អារម្មណ៍មិនសូវល្អប៉ុន្មានដែរ 😓 ។

   ប៉ន្មានខែនេះប្រហែលជាខ្ញុំរងវិបិត្តច្រើនពេកហើយមើលទៅបានជា សុខភាពខាងផ្លូវចិត្តមិនសូវល្អបែបនេះ។ ខ្ញុំលូវប្លែកច្រើនណាស់ ខ្លួនឯងមិនដឹងជាស្អីទេរាល់ថ្ងៃ អារម្មណ៍មិនដឹងជារត់ចោលខ្លួនពីពេលណាមកទេ ភ្លេចច្រើនណាស់រាល់ថ្ងៃ គ្រាន់តែធ្វើអ្វីប៉ុន្មាននាទីមុនក៏ខ្ញុំមិនចាំផង 😵 ចំណែកឯនិសិត្សខ្មែរឈ្មោះ ហុង ភារិន ដែលនៅថៃ គេចាំប្រតិទិនដល់ទៅរាប់រយឆ្នាំ 😲 បើឯងវិញប៉ុន្មាននាទីមុនធ្វើអីក៏មិនចាំដែរ 😂 ។ និយាយរួមទៅសព្វថ្ងៃខ្លួនឯងដូចរល់ៗចឹង ឆាប់ភ្លេច ច្រលំច្រើន ខ្វល់ខ្វាយច្រើន បូករួមនិងជំងឺ Covid-19 វាយលុយផងធ្វើអោយហាងរកចំណូលបានតិច ស្ថានភាពពេលនេះគឺពិតជាវាយលុយផ្នែកផ្លូវចិត្តមែនទែន ។

កាលព្រឹកម៉ិញ មានភ្ញៀវមកជួសជុលទូរស័ព្ទនៅហាងខ្ញុំ ជួសជុលរួចត្រូវគិតតំលៃ 13 ម៉ឺនរៀល ខ្ញុំបែរជាគិតលុយពីភ្ញៀវតែ 11 ម៉ឺនរៀល ។ ហើយពេលខ្លះភ្ញៀវគេអោយលុយម៉ិញៗសោះហ្នឹងក៏ខ្ញុំអត់ចាំថា គេអោយលុយឬមិនទាន់អោយទេ 😢 ។ ខ្ញុំពិតជាបារម្ភពីស្ថានភាពខ្លួនឯងពេលនេះមែនទែន មិនដឹងថានិយាយប្រាប់អ្នកណាទេ មានតែមកទីនេះសរសេរអត្ថបទបន្ធូអារម្មណ៍ ។ ពេលខ្ញុំសរសេរអត្ថបទចេញបានមួយៗ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាដូចបានស្រែកប្រាប់ពិភពលោកអំពីទុក្ខកង្វល់របស់ខ្ញុំអ៊ីចឹង ទោះពេលនេះមិនអ្នកចូលអាន ក៏ខ្ញុំពេលចិត្តហ្នឹងសរសេររឿងរាវទាំងឡាយចូលក្នុង Blog ដែរ ។

ប្រហែលជាមួយអាទិត្យទៅពីរអាទិត្យហើយ ពេលយប់ខ្ញុំគេមិនសូវស្កប់ទេ មួយថ្ងៃគេងបានតែ 3 ទៅ 4 ម៉ោងអីទេ ។ ចំណែកឯពេលងើបមកវិញវាអារម្មណ៍ថាស្មុកស្មាញ ដូចមិនស្រលះក្នុងចិត្តសោះ ចំណែកពេលថ្ងៃវិញ ពិតជាងងុយគេមែនទែន ។ ហឺយយ បើបន្តបែបនេះទៀតមិនដឹងថាខ្លួនឯងអាចរស់បានយូរប៉ុណ្ណាទេ 😫 ។

តាំងពីមានបញ្ហាជំងឺ Covid-19 នោះកើតមកស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចហាងខ្ញុំពិតជាធ្លាក់ចុះមែនទែន ។ សព្វថ្ងៃនេះការលក់មិនសូវជាដាច់ទេ ថ្ងៃខ្លះលក់បាន ថ្ងៃខ្លះទៀតលក់មិនសូវបាន ថ្ងៃខ្លះទៀតសឹងតែអត់មានភ្ញៀវចូលតែម្តង ។ ដល់ជួបបញ្ហាផ្ទួនៗអ៊ីចឹង វាពិតជាធ្វើអោយខ្ញុំលំបាកមួយតង់បន្ថែមទៀត ដើម្បីធ្វើដំណើរលើជីវិតមួយនេះបន្តទៀត ក្តីស្រម៉ៃពេលនេះមិនមានអ្វីច្រើនោះទេ គឺសុំត្រឹមតែសងលុយធនាគាអស់ទៅបានហើយ 😢 សព្វថ្ងៃនេះខ្ញុំនៅមានភារៈកិច្ចរហូតដល់ឆ្នាំ 2030​ ដូច្នេះហើយខ្ញុំមិនអាចបាក់ទឹកចិត្តបានទេ ខ្ញុំត្រូវតែរិះរកវិធីសាស្ត្រ ក៏ដូចជាមធ្យោបាយដើម្បី សង្គ្រោះស្ថានការដ៏អាក្រក់មួយនេះ ។

តើពេលនេះខ្ញុំគួរដើរតាមផ្លូវណា ប្រើយុទ្ធសាស្ត្របែបណា ទើបអាចជួយសង្គ្រោះខ្លួនឯងពីអ្វីដែលកំពុងជួប ? តើខ្ញុំគួរតែទៅបន់ព្រះ សំពះទេពតា ឬក៏ខ្ញុំត្រូវខិតខំដោយសមត្ថភាពខ្លួនឯង ។ រាល់ថ្ងៃនេះអាយុជិត 30 ឆ្នាំហើយ ប៉ុន្តែគំនិតវិញដូចក្មេងអាយុ 10 ឆ្នាំ អ៊ីចឹង ។ បើអ្នកទាំងអស់គ្នាស្រលាញ់ រាប់អានខ្ញុំ ជួយបង្ហាញផ្លូវអោយខ្ញុំផង ដើម្បីអោយខ្ញុំបន្តដំណើរជីវិតមួយនេះបន្តទៀត ៕